خبرنگاران رد خواست طالبان و آمریکا از طرف رئیس جمهوری افغانستان - هنجس بلاگ

به گزارش روز آدینه خبرنگاران، در حال که طالبان برای پیشبرد فرایند صلح در افغانستان خواستار آزادی هفت هزار زندانی این گروه از زندان دولت افغانستان است، اما رئیس جمهوری افغانستان بر عدم آزادی آنها تأکید نموده است.

طالبان پیش از این گفته بود که از آمریکا می خواهد که هفت هزار زندانی آنها را از زندان دولت افغانستان آزاد نمایند.

این خواسته طالبان از به نوعی از زبان سرپرست سفارت آمریکا در کابل نیز گفته شد. راس ویلسن چند روز پیش در اطلاعیه گفت که آزادی زندانیان طالبان بخشی از توافق صلح آمریکا با طالبان است و نمی گردد که بخشی از توافق را قبول کرد و بخش دیگر آن را رد.

ملاعبدالغنی برادر نیز در سخنانی به رسانه های غربی در دوحه گفته بود که عدم آزادی هفت هزار زندانی طالبان مسئله ای عظیم برای صلح در افغانستان است.

رئیس جمهوری افغانستان برای نخستین بار پس از این خواست های طالبان و آمریکا در سفری به استان قندهار پاسخ روشن داد.

رئیس جمهوری افغانستان در سفری که استان قندهار داشت گفت که طالبان باید آتش بس نمایند و دور بعدی گفت وگوی های صلح را در استان قندهار ادامه بدهند.

وی هشدار می دهد که اگر فرصت کنونی برای تأمین صلح از بین برود، دیگر هرگز بدست نخواهد آمد و اگر طالبان صلح می خواهند باید دست از خشونت بر دارند.

رئیس جمهوری افغانستان از تداوم جنگ و خشونت بشدت انتقاد کرد و گفت که که حکومت هزاران زندانی طالبان را از بند رها کرد، اما این گروه در مقابل خشونت ها را افزایش دادند.

رییس جمهوری افغانستان تاکید نموده است که پیش از رسیدن به نتیجه ای هیچ زندانی دیگر طالبان رها نخواهند شد.

اشرف غنی گفت که گروه طالبان 16 درصد سرمایه و زیربنای کشور را از بین برده اند و این عمل فتنه گری محسوب می گردد.

امرالله صالح معاون اول ریاست جمهوری افغانستان هم در این سفر به استان قندهار گفت که طالبان رابطه خود را با القاعده و دیگر گروه های تروریستی همچنان حفظ نموده و ادبیات این گروه نیز کشتار مردم است.

به گفته صالح طالبان وعده نموده بودند که 20 گروه تروریستی را از افغانستان خارج می سازند اما تا به امروز یک وعده آنها عملی نشده است و همه آگاهی دارند که رهبر سوم القاعده در غزنی این کشور کشته شد.

اکنون روشن نیست که آیا رئیس جمهوری افغانستان در مقابل خواست طالبان و آمریکا برای آزادی هفت هزار زندانی این گروه پیش از تأمین صلح و یا حداقل آتش بس ایستادگی خواهد نمود و یا مانند دولت قبلی مجبور خواهد شد که به فشار آمریکا تسلیم گردد.

برای آزادی پنج هزار زندانی گروه طالبان پیش از شروع گفت وگوی صلح در دوحه نیز وی در سفری به استان ننگرهار گفت که حاضر نیست پیش از تأمین صلح یک زندانی طالبان را آزاد کند و آن را خط قرمز دولت مطرح نمود.

اما بعد با فشار دولت آمریکا مجبور شد به این خواسته آنها تن دهد و برای مشروعیت بخشیدن به آن و اقناع افکار عمومی لویه جرگه مشورتی را فراخواند و مسئولیت بخشی از آزادی زندانیان را بر عهده آنها گذاشت و اعضای لویه جرگه هم پذیرفت که زندانیانی را که آمریکا و طالبان خواستار آزادی آنها برای شروع گفت وگوی صلح است، آزاد نمایند.

اکنون نیز دولت افغانستان با دو شرایط روبرو است، یا خواسته های طالبان را پذیرفته و فرایند صلح را ادامه دهند یا در مقابل این خواسته ها مقاومت نموده و این فرایند با بن بست روبرو گردد، زیرا تا به امروز انعطاف بیش از حد دولت افغانستان باعث شده است که طالبان همه خواسته های خود را بر آنها بقبولاند و از طرفی دیگر توافقنامه دوحه که بین طالبان و آمریکا امضا شده بود، بعنوان مبنا برای گفت وگوی صلح قرار گرفته است که در آن نیز گفته می گردد آزادی زندانیان طالبان تصریح شده است.