هوش مصنوعی و خباثت واقعی؛ تصویر هوش مصنوعی در دنیای تفریح - هنجس بلاگ

احتمالا قدیمی ترین مثالی که از هوش مصنوعی در سینما یادمان می آید فیلم 2001: اودیسه فضایی ساخته استنلی کوبریک باشد. این فیلم اقتباسی از کتاب آرتور سی.کلارک بود و یکی از کاراکترهایش هوش مصنوعی خطرناکی بود به نام هال که از جایی به بعد تبدیل به دشمن شخصیت های اصلی می شد.

جورج لوکاس در جنگ ستارگان سراغ یک زوج روبات بامزه رفت. جیمز کامرون با ترمیناتور سطح حضور هوش مصنوعی را در فیلم ها یک پله بالاتر برد. اما در دهه 90 واچوفسکی ها بودند که با فیلم ماتریکس در زمینه اینکه هوش مصنوعی چه کارهایی می تواند انجام بدهد تا آخر قصه رفتند.

در حالی که بیشتر فیلم ها به جنبه منفی هوش مصنوعی می پرداختند استیون اسپیلبرگ رفت سراغ پروژه هوش مصنوعی استنلی کوبریک و آن را کامل کرد و از جنبه اخلاقی و انسانی به این پدیده علمی نگاه کرد.

هر چه شناخت مردم از هوش مصنوعی بیشتر شد سینما هم فهمید که لازم نیست همواره برای نمایش هوش مصنوعی سراغ روبات ها برود. یکی از برترین فیلم های سال های اخیر که به هوش مصنوعی هم اشاره داشت او ساخته اسپایک جونز بود که در آن مردی عاشق رابط کاربری هوشمند موبایلش می شد.

فهرست فیلم ها و سریال هایی که از هوش مصنوعی در داستانشان بهره برده اند و چه نگاهی مثبت و چه منفی به آن داشته اند هر چه جلوتر می آییم مفصل تر هم می گردد. اما به نظر می رسد هیچ کدام از آن ها تصویر دقیقی از هوش مصنوعی ارائه نداده اند. نظر شما چیست؟