کارنامه بازیگری هدیه تهرانی

به گزارش هنجس بلاگ، سینما باز/ هدیه تهرانی از اوایل دهه هفتاد بازیگری را آغاز کرد در همان فیلم های اولیه اش با بزرگان سینما همکاری کرد از جمله مسعود کیمیایی.

درخشش او خیلی سر یع رخ داد با فیلم سلطان ، شوکران و قرمز خودش را تثبیت کرد چون کاریزمای درونی در بازی اش دیده میشد . از کاراکتر زن اغواگر شوکران تا کاراکتر مورد ظلم واقع شده هستی مشرقی در قرمز نشان داد تهرانی ابعاد مختلفی در بازیگری تجربه نموده او فراز فرود نقش های متفاوت را به درستی و به بهترین شکل ممکن طراحی میکرد همین امر باعث شد در انتخاب فیلم هایش حساسیت به خرج دهد

پس از سیمرغی که تهرانی برای فیلم قرمز دریافت کرد در فیلم بعدی اش یعنی دست های آلوده کاراکتر متفاوتی بازی کرد ، کاراکتر دیبا مثل تمام انسان های جامعه کاراکتر خاکستری بود و نه سیاه مطلق و نه سفید مطلق بود هم ویژگی های مثبت این کاراکتر را شاهد بودیم هم ویژگی های منفی اش ، او در این فیلم کاملا متفاوت از تجربه های پیروز گذشته اش عمل کرد

باتوجه به اینکه تا سرانجام دهه هفتاد هدیه تهرانی توانست صندلی خوبی در بازیگری تثبیت کند در دهه هشتاد کارگردان های معناگرایی نظیر ناصر تقوایی ، عباس کیارستمی و بهمن قبادی با او همکاری کردند . در سال هشتاد کاغذ بی خط برای تقوایی بازی کرد ، تهرانی باعث شد کاراکتر رویا در فیلم کاغذ بی خط کاریزمای خاصی پیدا میکند کاریزمایی که کلیت فیلم را فرا گرفت و اگر تصور کنیم بازیگر دیگری این نقش را بازی میکرد ارتباط مخاطبین با فیلم شکل نمیگرفت

تجربه های کوتاه و پیروزی با بهمن فرمان آرا در خانه ای روی آب و یک بوس کوچولو داشت در کنار آن تجربه بازی در ژانر کمدی درام باعث شد ویژگی های تازه ای از بازیگری تهرانی کشف گردد او در فیلم های دختر ایرونی و جهان ابعاد تازه ای از بازیگری اش را نشان داد و توانست کاراکترهای شیرینی را به تصویر بکشد

یکی دیگر از نقطه عطف های هدیه تهرانی همکاری اش با اصغر فرهادی است او در چهارشنبه سوری کاراکتر مژده به درستی بازی کرد . مسائل روحی این کاراکتر بدلیل خیانت همسرش در اکت های چهره و بیانش به درستی دیده میشد

در اواخر دهه هشتاد تا سرانجام دهه نود هدیه تهرانی سعی کرد از سینمای عامه پسند و گیشه ای فاصله بگیرد بلکه در سینمای معناگرا حضور داشت که باعث شد امتیاز ویژه ای در کارنامه بازیگری اش باشد . کم کاری او در سال های اخیر نشان از آن دارد وسواس در انتخاب نقش هایش بیشتر از قبل شد.

پرهام موسوی