ارمغان کووید-19 برای کارگران

به گزارش هنجس بلاگ، خبرنگاران؛ هفته نامه اکونومیست در پرونده ای ویژه به آینده بازار کار پرداخته و در سرمقاله شماره جدید خود با عنوان پیشرفت در یک دنیای کارگری نوشته است که بازگشایی مشاغل در کنار تحولات حوزه تکنولوژی و تغییر سیاست ها در کشورهای ثروتمند می تواند دوره طلایی کار را رقم بزند.

به گزارش خبرنگاران؛ نشریه هفتگی اکونومیست در شماره جدید خود -10 آوریل 2021- آینده بازار کار را در پرونده ای مفصل آنالیز نموده و طرح جلد زیر را با تیتر به آن اختصاص داده است. (* بالا رفتن در معنای ترفیع رتبه شغلی، موفقیت و پیشرفت کاری است.)

اکونومیست در سرمقاله این شماره با عنوان نوشته است: .

* معادل فارسی واژه Worker در اغلب منابع کارگر در نظر گرفته شده است، اما نباید به اشتباه در معنای خاص فردی که کار یدی انجام می دهد تعبیر گردد. چراکه معنای درونی Worker مجموعه گسترده تری از شاغلان را دربرمی گیرد و شامل همه کارکنان غیر ارشد است که دستمزد معینی می گیرند. بنابراین به نظر می رسد واژه کارمند -دست کم در متن حاضر- معادل مناسب تری از واژه کارگر است.

در تصورات رایج 4 دهه گذشته، شرایط برای صاحبان سرمایه، فوق العاده و برای کارگران، بی نوایانه بوده است. دنیا ثروتمند کارگران، رقابت در تجارت، تغییرات بی وقفه فناوری، دستمزدهای نابرابر و بازیابی ناچیز از رکود اقتصادی را متحمل شده اند. سرمایه گذاران و شرکت ها از گسترش بازارهای دنیای، آزادسازی سیستم های اقتصادی و اقتصادیات های پایین شرکت ها لذت می بردند. حتی قبل از شیوع کووید-19، این کاریکاتور از بازارهای کارِ درهم شکسته، اشتباه بود. امروز، همانطور که اقتصاد از پاندمی خارج می گردد، رجحان سرمایه نسبت به نیروی کار در حال معکوس شدن است. و این امر زودتر از آنچه فکر می کنید، رخ خواهد داد.

بازگشت شگفت انگیز بازار کار پس از بحران پاندمی

پیش بینی یک دنیا کار شگفت انگیز، تنها یک سال پس از فاجعه حادث شده برای بازار کار، شاید کمی زودهنگام به نظر برسد. اما نمونه آمریکا نشان می دهد که با افول ویروس، شغل ها با چه سرعتی می توانند بازگردند. د

در حال حاضر تصورات عمومی نسبت به سهولت یافتن شغل به سطحی رسیده است که رسیدن به این میزان پس از بحران اقتصادی دنیای (سال 2008) نزدیک به یک دهه طول کشید. و حتی در اروپا که با موج سوم شیوع کرونا روبرو است، به موازات سازگاری اقتصادها با اقدامات مهارنماینده ویروس، بازار کار نیز پیش بینی ها را شکست می دهد (از پیش بینی های امیدوارنماینده، سبقت می گیرد).

2 عامل تقویت نماینده آینده بازار کار؛ تغییر سیاست ها و تحولات تی

علاوه بر،، یکی در عرصه و دیگری در حوزه در حال وقوع است.

با فضای سیاسی آغاز کنید، که نسبت به دهه های گذشته، برای کارگران شده است. نشانه اولیه تغییر، در چرخه اقتصادی قبلی بود. در کشورهای عضو OECD* (مجموعه ای از کشورهای ثروتمند و توسعه یافته) حداقل دستمزدها نسبت به متوسط دستمزد، متناسب با وزن جمعیتی، بیش از یک چهارم افزایش یافت. اکنون دولت ها و نهادها بیش از حد نسبت به کارگران دوستی نشان می دهند.

* باشگاه OECD یا سازمان همکاری و توسعهٔ اقتصادی (Organisation for Economic Co-operation and Development) یک نهاد اقتصادی بین المللی و ناظر رسمی سازمان ملل متحد با 37 کشور عضو است که در سال 1961 برای تحریک پیشرفت اقتصادی و تجارت دنیای تأسیس شد و مقر اصلی آن در شهر پاریس است. OECD مجمع کشورهایی است که خود را متعهد به دموکراسی و اقتصاد بازار توصیف می نمایند، و به طور کلی دارای اقتصادهای پردرآمدی هستند، شاخص توسعه انسانی بسیار بالایی دارند و به عنوان کشورهای توسعه یافته در نظر گرفته می شوند. تا سال 2017، کشورهای عضو OECD به لحاظ برابری قدرت خرید، مجموعاً 62.2٪ از فراوری ناخالص داخلی اسمی دنیای (معادل 49.6 تریلیون دلار آمریکا) و 42.8٪ فراوری ناخالص داخلی دنیای (معادل 54.2 تریلیون دلار دنیای) را تشکیل می دادند.

رئیس جمهور جو بایدن امیدوار است تا از زیرساخت های برنامه ریزی شده خود برای پیشبرد اتحادیه ها و پرداخت دستمزد سخاوتمندانه استفاده کند. بانک های مرکزی حتی بیشتر نگران مشاغل هستند و کمتر دغدغه تورم دارند. این یک شوخی نبود وقتی که در اول آوریل صندوق بین المللی پول (IMF) که زمانی به سخت گیری و ریاضت اقتصادی مشهور بود، ایده اقتصادیات همبستگی یکپارچه بر ثروتمندان و شرکت ها را به جریان انداخت. جیمی دیمون، رئیس JPMorgan Chase عظیمترین شرکت وال استریت، در نامه این هفته خود به سهامداران، خواهان افزایش دستمزدها شد؛ بدون اینکه درباره مدیران صحبت کند.

دومین تغییر عظیم در بازار کار مربوط به حوزه فناوری است. پیشگویی های دوران پاندمی، پیش بینی مسائل مضاعف بازار کار در درازمدت را می کردند؛ ربات ها ارتش بیکاران را ایجاد می نمایند، مشاغل نامطمئن جایگزین مشاغل باثبات می شوند و حتی کارگران خوش شانسی که به ایمیل و صفحه مانیتور زنجیر شده اند در دل خودشان می دانند که مشاغل مزخرف آن ها بی فایده است.

اما همانطور که گزارش ویژه اکونومیست در این هفته شرح می دهد، این اید ه ها هرگز با شواهد پشتیبانی نمی شوند و یا دست کم به نظر نمی رسد که اکنون در آستانه تحقق باشند؛

سال جاری،. کارمندان خانگی سطح بالاتری از شادی و بهره وری را گزارش می دهند. در انتها سال 2020 شرکت های آمریکایی به معنای واقعی 25 درصد بیشتر از یک سال قبل برای رایانه ها هزینه کردند. حتی بدبین هایی مانند رابرت گوردون، اقتصاددان، انتظار دارند این،؛ امری که به معنای است.