خورشید برای نخستین بار لمس شد - هنجس بلاگ

به گزارش ایسنا، برای اولین بار در تاریخ، یک فضاپیما خورشید را لمس کرد. کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا اکنون از اتمسفر بالای خورشید موسوم به تاج خورشیدی عبور نموده و از ذرات و میدان های مغناطیسی آنجا نمونه برداری نموده است.

کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا رسما اولین فضاپیمایی است که از جو بیرونی خورشید یا تاج خورشیدی عبور نموده است. این عملیات یک گام بزرگ برای کاوشگر خورشیدی پارکر و یک جهش بزرگ برای علم خورشیدی است. همانطور که فرود روی ماه به دانشمندان اجازه داد تا چگونگی شکل گیری آن را درک نمایند، لمس موادی که خورشید از آن ها ساخته شده است نیز به دانشمندان یاری می نماید اطلاعات مهمی درباره نزدیک ترین ستاره ما و تأثیر آن بر منظومه شمسی کشف نمایند.

این گام مهم کاوشگر خورشیدی پارکر ناسا 14 دسامبر در یک کنفرانس مطبوعاتی در نشست پاییز اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا 2021 در نیواورلئان اعلام شد.

پارکر طی پرواز های از نزدیک خود در آینده به هدفش نزدیک تر خواهد شد و پرواز بعدی در ژانویه خواهد بود. اما در حال حاضر، ما این دستاورد بزرگ را جشن می گیریم.

این تصویر ترکیبی از 25 تصویر مجزاست که طی بازه زمانی 16 آوریل 2012 تا 15 آوریل 2013 به وسیله رصدخانه دینامیک خورشیدی ناسا ثبت شده است. این تصویر منطقه ها فعال خورشید را نشان می دهد.

این تصویر مفهومی نیز تصویر کاوشگر خورشیدی پارکر در حال ورود به تاج خورشیدی را نشان می دهد.

کاوشگر خورشیدی پارکر (Parker) که اولین و بزرگترین پیشرفت بشر برای شناخت یک ستاره از نزدیک است در تاریخ 21 مرداد 1397 راهی خورشید شد و تا به امروز به موفقیت های شگرفی دست یافته است که همراه با شکستن رکورد سریع ترین ساخته دست بشر و نزدیکی به یک ستاره، شناخت ما از خورشید را به طرز چشمگیری بهبود بخشیده است.

کاوشگر خورشیدی پارکر اولین کاوشگری است که به یک ستاره نزدیک شده است. آژانس فضایی آمریکا (NASA) در تاریخ 12 اوت 2018 مطابق با 21 مرداد 1397 نخستین کاوشگر خورشیدی خود را سوار بر موشک Delta IV متعلق به اتحادیه پرتاب های آمریکا (ULA) روانه مدار خورشید کرد تا بخش هایی از راز های سربه مهر این ستاره را افشا کند.

سال 2009 خبر طراحی و ساخت این کاوشگر به دست آزمایشگاه فیزیک دانشگاه جانز هاپکینز (Johns Hopkins) اعلام شد و اواسط خرداد ماه سال 96 بود که سازمان ملی هوانوردی و فضایی آمریکا (NASA) گفت نخستین کاوشگر خورشیدی خود را روانه مدار خورشید خواهد نمود تا بخش هایی از راز های سر به مهر این ستاره را کشف کند.

در ابتدا قرار بود پارکر سال 2015 به فضا پرتاب گردد. تاریخ پرتاب سپس تا تابستان 2018 به تعویق افتاد و در نهایت 11 اوت به عنوان تاریخ نهایی پرتاب انتخاب شد که در آخرین لحظات به 12 اوت 2018 موکول شد.

در حالیکه این کاوشگر در ابتدا Solar Probe Plus نام گرفته بود، در نهایت با نام کاوشگر خورشیدی پارکر و به افتخار یوجین پارکر (Eugene Parker) دانشمند آمریکایی در رشته فیزیک نجومی یا اخترفیزیک نامگذاری شد. این اولین بار است که یک فضاپیمای ناسا به نام یک شخص زنده نام گذاری می گردد.

یوجین پارکر دانشمند آمریکایی در رشته فیزیک نجومی است که حدود 60 سال قبل مقاله ای منتشر کرد و آنچه که معتقد بود ماده پرسرعت و مغناطیس ساطع شده از خورشید است را توصیف کرد.

کاوشگر خورشیدی پارکر مجهز به سپر های حرارتی فوق العاده مقاوم است که قابلیت مقاومت در دمای 1377 درجه سانتی گراد (2500 درجه فارنهایت) را دارد و هنگام نزدیک شدن به خورشید و با وجود گرمای محیط، به گونه ای طراحی شده که دمای داخل آن 30 درجه سانتی گراد باقی بماند. این امر به لطف یک صفحه کامپوزیت کربنی 114 میلی متری سپر حرارتی تعبیه شده روی بدنه کاوشگر امکانپذیر شده است. سپر حرارتی که حدود 73 کیلوگرم وزن دارد، در واقع یک ساختار بسیار سبک وزن محسوب می گردد که از دو پنل و یک هسته فومی 4.5 اینچی که 97 درصد آن هوا است، ساخته شده است. این فضاپیما بعلاوه دارای یک محفظه است که نمونه هایی از ذرات با انرژی بالا را جمع آوری می نماید. آنته دولبو (Anette Dolbow) مدیر ارشد این پروژه، محفظه مورد نظر را مقاوم ترین ابزار کوچک این کاوشگر می نامد.

چندی پیش کاوشگر خورشیدی پارکر برای دهمین بار از کنار خورشید عبور کرد و در روز 21 نوامبر در فاصله 8.5 میلیون کیلومتری از سطح این ستاره سوزان نهاده شد. حضیض خورشیدی که رکورد جدیدی برای پارکر از نظر سرعت و فاصله به همراه داشت در ساعت 4:25 صبح به وقت منطقه زمانی شرقی (12:55 تهران) رخ داد. در این زمان پارکر با سرعت 586 هزار و 864 کیلومتر بر ساعت در حرکت بود. این نقطه عطفی در میانه راه برای کاوشگر خورشیدی پارکر بود که ماموریت خود را از تاریخ 16 نوامبر (25 آبان) شروع نموده بود. این ماموریت تا 26 نوامبر (5 آذر) ادامه داشت. اوج و حضیض خورشیدی (Perihelion and aphelion) موقعیتی در مدار زمین یا هر جِرم دیگر به دور خورشید است که در آن، جرم مورد نظر در دورترین و نزدیک ترین فاصله از مرکز خورشید قرار گیرد.

کاوشگر پارکر داده های علمی این حضیض خورشیدی را که به طور عمده شامل ویژگی ها و ساختار های باد های خورشیدی و محیط غبارآلود نزدیک به خورشید است، از تاریخ 23 دسامبر (2 دی) تا 9 ژانویه (19 دی) به زمین خواهد فرستاد.