شناسایی گوشت فاسد با بینی الکترونیکی

به گزارش هنجس بلاگ، یک گروه بین المللی از پژوهشگران، نوعی بینی الکترونیکی ابداع نموده اند که می تواند گوشت فاسد را از گوشت تازه تشخیص دهد.

دانستن این نکته که چه زمانی غذا ایمن نیست، می تواند از هدر رفتن غذا پیشگیری کند. اخیرا شاهد ابداع حسگرهای کوچکی بوده ایم که می توانند زمان فاسد شدن غذا را اطلاع دهند. اکنون یک گروه بین المللی از دانشمندان، راهکار دیگری را برای این کار ارائه داده اند. آنها یک بینی الکترونیکی ابداع نموده اند که مبتنی بر بارکدهای تغییر رنگ است و امکان ردیابی تازگی گوشت های متفاوت را فراهم می نماید.

سرپرستی این گروه پژوهشی را دانشگاه صنعتی نانیانگ(NTU) سنگاپور بر عهده دارد. آنها در این پژوهش، بر گازهایی متمرکز شده اند که با شروع پوسیدگی گوشت فراوری می شوند.

این راهکار در واقع با الهام از بینی پستانداران طراحی شده است که در آن، این نوع گازها به گیرنده هایی متصل می شوند که سیگنال هایی را فراوری می نمایند که به مغز انتقال می یابند و موجب می شوند که ما آنها را به عنوان بوی پوسیدگی گوشت بشناسیم.

بینی الکترونیکی به جای این گیرنده ها، مجموعه ای از 20 میله را شامل می گردد که از کیتوسان و یکی از مشتقات سلولز تشکیل شده است. این مواد با رنگ های متفاوتی بارگیری شده اند.

هنگامی که گازها توسط گوشت پوسیده فراوری می شوند، این سیستم با تغییر رنگ واکنش نشان می دهد و الگوهای منحصر به فردی را ایجاد می نماید که می توان آنها را به عنوان امضای متمایز حالت های متفاوت گوشت در نظر گرفت.

پژوهشگران در کنار بارکدهای تغییر رنگ، یک الگوریتم مبتنی بر هوش مصنوعی نیز ابداع نموده اند که بارکدها را می خواند. این الگوریتم با یاری یک کاتالوگ از تصاویر بارکدها و الگوهای رنگ متفاوت آموزش داده شده است. بوهای متفاوت می توانند با سطوح متفاوت تازگی در ارتباط باشند.

پژوهشگران با بارگذاری این الگوریتم هوش مصنوعی در تلفن همراه و نصب بارکدها روی لایه بسته بندی مرغ، ماهی و گوشت توانستند از روش جدید خود برای ارزیابی تازگی گوشت های متفاوت استفاده نمایند. بینی الکترونیکی در این آزمایش توانست گوشت فاسد را با 100 درصد موفقیت و گوشت تازه و کمی تازه را با 96 تا 99 درصد دقت تشخیص دهد. دقت این بینی الکترونیکی به طور کلی 98،5 درصد تخمین زده شد.

پروفسور چن ژیاودانگ(Chen Xiaodong)، از پژوهشگران این پروژه گفت: این بارکدها به مشتریان یاری می نمایند تا مطمئن شوند که محصول مورد نظر آنها هنوز برای مصرف مناسب است؛ بدین ترتیب از نظر هزینه نیز صرفه جویی می گردد. این بارکدها قابل تجزیه زیستی و غیرسمی هستند؛ به همین دلیل می توان آنها را برای اطمینان از کیفیت همه بخش های زنجیره غذایی به کار گرفت.

پژوهشگران امیدوارند که بتوانند این سیستم را برای ارزیابی همه انواع مواد غذایی قابل فاسد شدن به کار بگیرند.

این پژوهش، در مجله Advanced Materials به چاپ رسید.،ایسنا