هشدار، هرگز از این درختان بالا نروید - هنجس بلاگ

درختان مخلوقات شگفت انگیز و دوست داشتنی هستند. قد برافراشته و باشکوه بر سرمان سایه انداخته و به اشکال گوناگون به محیط پیرامون مان رنگ و جلوه می بخشند. روزی لباسی از برگ های سبز برتن نموده، و روزی دیگر با شکوفه های لطیف و رنگارنگ شان مبهوت مان می نمایند. اما گاهی این زیبارویان خاموش، سلاح بر می گیرند و به شکلی متفاوتاسباب شگفتی ما را فراهم می آورند شاید پیش از این هم مطالبی در خصوص درختان خاردار شنیده باشید، درختانی که شاید هرگز گمان نمی رفت وجود داشته باشند. بی شک یکی از دلایل باور ناپذیر بودن آنها، کمبود منابع اطلاع رسانی در خصوص این گونه های شگفت انگیز بوده است. پس در این مطلب سری به این درختان زده ایم، درختانی که شاید بدون مجهز شدن به برترین تجیهزات حفاظتی، بالا رفتن از آنها را می بایست در خواب دید. درختانی که بهتر است هرگز هوس بالا رفتن از آنها را به فکر تان راه ندهید. برای آشنایی بیشتر با این سبز جامه گان خطرناک، با خبرنگاران همراه باشید.

درخت ابریشمی،

درخت ابریشمین ، بومی جنگل های نواحی گرمسیری آمریکای جنوبی است. البته هم اکنون به صورتی گسترده در جنوب فلوریدا هم مشاهده می گردد. این گیاه به علت گل های زیبا و خوش آب و رنگش بسیار مورد توجه و تحسین قرار گرفته است. اما بدست آوردن این گل های قشنگ، کاری سخت و دردآور خواهد بود چرا که لشگری از خارهای بزرگ و نوک تیز، تنه و شاخه های این درخت را در برگرفته اند. پنبه ای که درون غلاف گل های این درخت قرار گرفته برای پر کردن بالش مورد استفاده قرار می گیرد، چوب آن نیز در صنایع بسته بندی کاربرد دارد، بعلاوه برای ساخت کاغذ نیز استفاده می گردد. اما علت عمده کاشت این درخت خاردار، زیبایی ظاهر آن است که باعث شده به خصوص در حاشیه خیابان های شهر به وفور مشاهده گردد. اکیداً شما را از بالا رفتن از این درخت، به ویژه شب هنگام منع می کنیم.

چماق هرکول،

نام این درخت بواسطه مخروط های خار مانندی انتخاب شده که روی پوست درخت بویژه در درختان مسن تر مشاهده شده و شاخه ها و تنه درخت را به گرز و چماق شبیه ساخته است. چماق هرکول ، بومی آمریکای شمالی است و در نواحی شرقی این قاره توسعه بیشتری دارد. شاید در نگاه اول، این مخروط های حجیم تهدیدی جدی برای ماجراجویان و عاشقان بالا رفتن از درختان به نظر نرسند، اما اگر از نزدیک به آنها نگاهی بیندازید، متوجه خواهید شد که هر کدام از آنها دارای یک سوزن نوک تیز است که مسلماً فرو رفتن آن در بدن درد زیادی ایجاد خواهد نمود. برآمدگی های روی تنه درخت اهداف گوناگونی را دنبال می نمایند که شاید یکی از آنها استفاده به عنوان یک مکانیسم دفاعی باشد تا درخت را از خراشیده شدن به وسیله جانورانی که به آن صدمه می زنند حفظ کند.

اقاقیای عسلی،

همانند گرز هرکول، درخت اقاقیای عسلی ، هم بومی نواحی شرقی آمریکای شمالی است، بعلاوه در نواحی جنوبی تری همانند داکوتا، نیو اورلئان و البته بخش مرکزی تگزاس نیز مشاهده می گردد. این درخت حقیقتاً مجذوب کننده بوده و ظاهری دلگرم نماینده دارد. خارهای این درخت هر کدام سه تا چهار اینچ بلندی دارند که می توانند باعث پارگی و خراش های عمیق و جدی شوند، البته در صورتی که مراقب نبوده و از آنها غفلت کنید. این خارها به وفور روی تنه وجود دارند، اما روی شاخه ها با پراکندگی کم تری مشاهده می شوند که شاید به این معنی است که به عنوان یک مکانیسمی دفاعی علیه جانورانی به کار می رود که از پوست درختان تغذیه می نمایند. خارهای این درخت عمدتاً مسئول ایجاد جراحت بویژه در ناحیه پای افراد هستند، چرا که به راحتی کف نرم کفش را سوراخ نموده و به پا فرو می روند. افرادی که در اطراف این درختان رانندگی می نمایند، اغلب با پدیده ای ناخوشایند پنچری دست به گریبانند. برخی حتی ادعا می نمایند پرندگان بزرگی را دیده اند که بوسیله تیغ این درختان به سیخ کشیده شده اند.

کاپوک،

کاپوک (Ceiba Pentandra)، یک درخت گرمسیری است که بومی مکزیک، آمریکای مرکزی و بخش های شمالی آمریکای جنوبی است. مایاها این درخت را مقدس دانسته و باور داشتند که دنیا را حمایت و حفاظت می نماید به خصوص به وسیله ریشه هایش که به اعماق دنیا زیرین نفوذ نموده اند. در کاوش های اجرا شده در منطقه ها تحت تسلط تمدن مایا، باستان شناسان پیروز به کشف گلدان و بخوردان هایی شدند که با نقوشی از این درخت در قسمت بالا و پایین هر دو طرف ، تزئین شده بودند. الیاف گل های کاپوک برای پر کردن تشک، متکا و اسباب بازی های پف دار مورد استفاده قرار می گیرد. از روغن دانه های آن برای درست کردن صابون استفاده شده و صمغ آن دارویی مؤثر برای دل درد است. خوشبختانه این تیغ های تیز، با بالا رفتن سن درختان رفته رفته ریخته و کم پشت می گردد.

نخل پجی بایه،

درخت نخل پجی بایه ، از جمله درختان فهرست ماست که ظاهری بسیار خطرناک دارد، چرا که هزاران خار بلند و نوک تیز سرتاسر تنه آن را پوشانده است. این درخت که بومی آمریکای مرکزی است، در کشورهایی همانند کاستا ریکا و نیکاراگوئه مشاهده می گردد. جاذبه اصلی آن میوه هایی است شبیه به نارگیل، منتها در ابعاد مینیاتوری که به علت طعم بی نظیرشان مورد توجه و علاقه هستند. دست یابی به خوشه های میوه ریز این درخت، قطعاً کاری سهل و آسان نیست. اما مردم محلی از تکنیکی خاص استفاده می نمایند که نیازمند کندن پوست بخشی از درخت است. باور می کنید یا نه، اما این تیغ های بلند و سیاه، بیش از آنکه مورد لعن و نفرین باشند موجب برکت و شادی این مردمان هستند. بومیان قدیم آنها را در اسلحه های خاص خود به کار می بردند.امروزه هنوز هم از این تیغ ها به عنوان چنگگ ماهیگیری و همینطور سوزن استفاده می گردد.

پوچوتی،

درخت پوچوتی ، در آمریکای مرکزی و شمال آمریکای جنوبی یافت شده و به عنوان دنیای درختان شناخته می گردد (ماجراجوی بریتانیایی که بیشتر به علت سری برنامه های انسان در برابر طبیعت به معروفیت رسیده است). این بازمانده مقاوم، روی صخره های صاف و هموار رشد نموده و از خشکسالی متاثر نمی گردد (در طول دوران خشکسالی این درخت برگ های خود را از دست داده و وارد یک مرحله خواب زمستانی می گردد تا دوره خشکی به انتها برسد). اگر قطعش کنید از نو جوانه می زند و البته در کنار تمامی اینها با خار و تیغ، حیوانات را از برگ های خوش مزه و لذیذش دور نگاه می دارد. تنه و شاخه های پوچوتی با تیغ های قطور، ریز و سیخ سیخ پوشیده شده است، بنابراین غالباً از آن به عنوان حفاظ گیاه نام برده می گردد. مسلماً هیچ کس تمایل ندارد از چنین مانع طبیعی بالا برود.

درختانی که در بالا به آنها اشاره کردیم بی شک موجبات درد و ناراحتی را فراهم می نمایند، اما تنها در صورتی که شما قصد بالا رفتن از آنها را داشته باشید. اما این درخت ، از 300 پا بالاتر از زمین به شما ضربه می زند. همین امر موجب شده که به عنوان بدترین کابوس در میان درختان دنیا شناخته گردد. خارهای تیره ای که از پوست درخت بیرون آمده، به آن شکل و ظاهری شوم بخشیده است، اما این در برابر اسلحه واقعی درخت، نکته چندان مهمی نیست. در اصل آنچه که باید مایه وحشت و هراس متجاوزین باشد، نه این تیغ ها، بلکه میوه های کدو تنبل مانندی است که وقتی می رسند منفجر شده و با صدایی شبیه به شلیک اسلحه، دانه های خود را در شعاع 300 پایی در هر طرف و با سرعت 150 مایل بر ساعت پرتاب می نمایند. اما اگر فکر می کنید این اوج خطری است که از جانب این درخت متوجه انسان است، سخت در اشتباهید. متأسفانه اخبار بدتری در راه است. به عنوان مثال اگر روزی با این درخت روبرو شدید، هرگز سعی نکنید یکی از این دانه های گلوله مانند را مزه مزه کنید، چرا که دچار گرفتگی و دل دردی شدید خواهید شد، بعلاوه تهوع، تاری دید و افزایش ضربان قلب را نیز باید به این عوارض افزود. اما اگر احساس شجاعت بیشتری نموده و دو عدد از این دانه ها را میل کرد به هذیان گویی افتاده، از هوش رفته و انتها جان به جان آفرین تسلیم خواهد نمود. بله این است قدرت یک درخت!!! اما فهرست ابزار قتاله این کشنده طبیعی همچنان ادامه دارد اگر شیره زرد رنگ این درخت با پوست انسان در تماس قرار گیرد، ایجاد سوختگی می نماید و اگر به چشم مالیده گردد، منجر به کوری موقت خواهد شد. پس دیگر با هر درختی شوخی نکنید، چرا که برخی از آنها نیز با کسی شوخی ندارند. امیدوارم از آشنایی با این گیاهان دوست داشتنی و البته مخوف لذت برده باشید. منبع odditycentral