بوتان، تنها کشور با سطح کربن منفی در جهان
به گزارش هنجس بلاگ، بوتان کشوری در جنوب چین و در همسایگی نپال، بنگلادش و هند قرار گرفته است و به عنوان یکی از بکرترین کشورهای جهان شناخته شده است. مردم این کشور کوشش زیادی برای حفظ محیط زیست بکر و ناب این منطقه و فرهنگ غنی و دست نخورده آن نموده اند.
یکی از سالم ترین منطقه ها جهان، کشور بوتان در همسایگی چین، نپال، بنگلادش و هند است. گفته می گردد که در پی کوشش های فراوان مردم و دولت این کشور برای حفظ طبیعت این منطقه، سطح کربن آن منفی است. مردم این کشور بعلاوه کوشش زیادی برای حفظ آداب و فرهنگ خود نموده اند. آن ها در حین کوشش برای جذب گردشگران بیشتر، با اعمال قوانین سخت گیرانه ای، شدیدا در حفظ طبیعت و فرهنگ بکر و دست نخورده خود کوشش می نمایند. جالب است که بدانید تیمفو، مرکز بوتان تنها مرکز در آسیا است که هیچ چراغ قرمزی در آن وجود ندارد.
بوتان به عنوان شادترین و سرسبزترین کشور جهان شناخته شده است و این به هیچ وجه اتفاقی نیست. پادشاه جیگمی وانگچوک (Jigme Wangchuck) به وسیله شاخص شادی ملی سراسری (Gross National Happiness) هدف های خود را بر پایه چهار رکن برنامه ریزی کرد: رشد پایدار، حفاظت از محیط زیست، حفظ و نگهداری از فرهنگ و دولت خوب. از آنجایی که پادشاهی هیمالیا با این روینمودها، نه تنها به سطح خنثی از کربن رسیده است، بلکه دارای سطح منفی کربن است، بنابراین برخی کشورهای دیگر نیز در این حرکت با آن ها همراه شدند.
البته بهتر است که بدانید این رویکرد همزمان با افزایش صنعت گردشگری در این کشور اتفاق می افتد و صنعت گردشگری یکی از روش هایی است که در آن گردشگران قادر هستند در کوشش های این کشور برای حفظ بقای روح فرهنگ خود همکاری نمایند.
بوتان به عنوان یک مقصد گردشگری خاص و منحصربه فرد باقی می ماند، چراکه در همسایگی کشورهای صنعتی مجاورش یعنی چین و هند واقع شده است. مرزهای این کشور جدا و خاص در سال 1974 به روی گردشگران باز شد و استفاده از تلویزیون در سال 1999 در این کشور آغاز شد.
بوتان در حفظ هویت ملی خود بسیار مقاومت و کوشش نموده است:
پادشاهان روشنفکر ما برای رشد کشورمان بی وقفه کوشش کردند و با دقت و ظرافت خاصی به متعادل کردن رشد مالی و رشد اجتماعی کشور پرداخته اند. آن ها به شدت در پی حفظ محیط زیست و کوشش برای بقا و استمرار فرهنگ این کشور بوده اند. همه این ها در چهارچوب یک دولت خوب و کار آمد محقق شده است.
این ها سخنان تی شرینگ تابجی (Tshering Tobgay) نخست وزیر بوتان در تد در سال 2016 است.
در واقع در قانون اساسی آن ها این قانون آمده است که 60 درصد از زمین های این کشور باید به جنگل ها اختصاص داده گردد و به خوبی از این زمین ها حفظ و نگهداری گردد.
غیر از کشورهای هند، بنگلادش و مالدیو تمامی افراد دیگر نیازمند ویزا برای سفر به این کشور آسیای جنوبی هستند. علاوه بر هزینه 40 دلاری ویزای این کشور، حداقل هزینه پکیج روزانه 200 تا 250 دلاری و رزرو به وسیله یک تور معتبر نیز ضروری است. این هزینه شاید موجب تعجب بازدیدنمایندگان احتمالی از این منطقه گردد، پس ضروری است که این هزینه ها را شفاف سازی کنیم. این هزینه شامل اقامت در یک هتل سه ستاره می گردد، تمامی وعده های غذایی و یک راهنمای گردشگری معتبر، تجهیزات کمپینگ و پیاده روی، هزینه سفرهای داخلی (که شامل هزینه پروازهای داخلی هم است) و مخارج دیگر و مالیات را نیز پوشش می دهد.
این پکیج شامل هزینه روزانه رشد پایدار 65 دلاری نیز می گردد. این 65 دلار به هزینه های تحصیلی و هزینه های سلامت و کاهش فقر در کنار ساخت سازه هایی برای افزایش صنعت گردشگری در این کشور اختصاص داده می گردد.
تمامی خدمات پزشکی در بوتان رایگان است و هزینه های تحصیل تا دبیرستان رایگان است و برای کسانی که پیشرفت تحصیلی دارند، هزینه های تحصیل تا کالج رایگان می گردد.
این ها سخنان یکی از اعضای شورای گردشگری بوتان است.
دلایل زیادی برای منفی بودن کربن در بوتان وجود دارد. به گفته ارین لوی، نویسنده کتاب راهنمای سفر به بوتان:
در کنار جنگل های حفاظت شده آن، بوتان رکورد جهانی را در کاشت درخت به صورت ساعتی در جهان را دارد.
به گفته لوی، نسبت مساحت زمین به جمعیت تقریبا معادل سوئیس است، در حالی که بوتان یک دهم جمعیت سوئیس را دارد. جهت آرام آن ها برای رشد از سال 1960 آغاز شد و مردم این کشور با سرعت کمی آغاز به استفاده از ماشین کردند.
البته اکنون برای اولین بار در تیمفو (Thimphu) ساعت اوج ترافیک وجود دارد و تیمفو تنها مرکز در آسیا است که در آن چراغ قرمز وجود ندارد.
منبع: کجارو / nationalgeographic.com