خواب رفتن عضلات خطرناک است؟ - هنجس بلاگ

به گزارش آخرین خبر، معمولا وقتی مدت زیادی می نشینیم یا می ایستیم ناگهان متوجه شویم که یکی از پاها کار نمی نماید! به اصطلاح پای ما خوابش برده است و برای مدتی عضو خواب رفته را نمی توانیم حرکت دهیم. فیزیولوژیست های ورزشی در آمریکا درباره این موضوع تحقیقاتی انجام داده اند تا علت و راه پیشگیری از آن را نشان دهند:

فرماندهی و قطع ارتباط

آن ها متوجه شدند مغز چگونه با قسمت های مختلف بدن ما ارتباط برقرار می نماید وقتی پای شما به خواب می رود، یعنی مسئله ای در ارتباط مغز و ماهیچه های آن ناحیه وجود دارد. محققان دانشگاه می سی سی پی معتقدند هر بار که تصمیم می گیرید بدن خود را حرکت دهید، چه این حرکت ایستادن باشد یا راه رفتن یا ورزش کردن، مغز پیغام هایی را به ماهیچه های شما ارسال می نماید تا از حرکت صحیح آن ها مطمئن گردد. وقتی مغز نتواند با یک عضله یا گروهی از عضلات ارتباط برقرار کند یا به عبارتی صحبت کند، ممکن است اتفاقات عجیبی رخ دهد؛ از جمله این که قسمتی از بدن احساس عجیب خواب رفتن یا پارستزی می نماید.

اشتباه رایج ما

بعضی از ما فکر می کنیم چون دست یا پای خود را جمع نموده ایم و خون کافی به رگ های ناحیه نمی رسد، دچار خواب رفتگی شده ایم اما این درست نیست و در واقع وقتی پای شما به خواب می رود به این علت است که اعصابی که مغز را به پا ارتباط می دهند به علت شکل نامناسب شرایط شما فشرده می شوند.

اگر عصب ها برای مدتی فشرده بماند، حس چندانی در پای خود نخواهید داشت زیرا نمی توانند پیغام های عادی خود را درباره این که پا، چه حسی دارد یا چگونه حرکت می نماید به مغزتان برسانند.

علامت حس گرفتن دوباره هنگامی که دوباره آغاز به حرکت می کنید، فشار روی عصب ها برداشته می گردد و شما احساس سوزن سوزن شدن در پایتان می کنید. این احساس تنها برای چند دقیقه ادامه خواهد داشت و سپس همه چیز عادی می گردد.

چه مشکلاتی باعث پارستزی می گردد؟

پارستزی، به علت تغییر در این اعصاب یا مسیرهای عصبی اتفاق می افتد. این تغییرات می تواند موقتی باشد، مثلاً اگر داروهای خاصی مصرف می کنید یا ویتامین B کافی دریافت نمی کنید. آسیب عصبی می تواند منجر به پارستزی دایمی گردد. شرایطی که ممکن است باعث آسیب عصبی شوند عبارت اند از دیابت، سندروم تونل کارپل، سکته مغزی و ام اس.

درمان

درمان بستگی به این دارد که چه چیزی باعث پارستزی شما شده است. ممکن است احتیاج به افزایش میزان ویتامین B در خون خود داشته باشید. پارستزی دایمی ممکن است با داروهای اعصاب بهتر گردد. اگر دیابت دارید، متخصص دیابت می تواند به شما در کنترل سطح قند خون یاری کند. اگر پارستزی ناشی از سندروم تونل کارپال دارید، ممکن است پزشک شما آتل یا جراحی را توصیه کند.

نکاتی برای پیشگیری از خواب رفتن

- مرتب شرایط نشستن خود را تغییر دهید.

- برای مدت طولانی پاهای خود را روی هم قرار ندهید.

اگر شغل شما به گونه ای است که برای مدت طولانی در یک حالت باقی می مانید از قلم نیاندازید هر چند وقت یک بار چند حرکت نرمشی ساده انجام دهید. می توانید برای یادآوری ساعت خود را کوک کنید تا هر ساعت به شما بگوید وقت حرکت کردن است.