دریاچه ای که نیست ... - هنجس بلاگ

این دریاچه از سال 1386 هشت متر از آب به جامانده خود را از دست داده و تا مرز نابودی کامل پیش رفته است. مهمترین بنادر و سواحل آن در جنوب شرقی دریاچه بندر رحمانلو، بندر دانالو و در شمال آن بندر شرفخانه کاملا خشک شده و جزایر آن که زمانی میان آب بودند، به خشکی متصل شده است، به صورتی که با پای پیاده یا با خودرو می توان به آن ها رسید.

علیرغم تبخیر بسیار سریع به علت گرمای شدید هوا، هنوز در نزدیکی پل میانگذر شهید کلانتری در نزدیکی ارومیه جزیره اسلامی و در ساحل کاظم داشی در نزدیکی گوورچین قلعه در حومه سلماس به جامانده آب دریاچه را می توان مشاهده کرد، که امکان شنا در آن نیست و در عمیق ترن بخش ها حتا تا زیر زانو هم نمی رسد. در نتیجه این خشکسالی، بخش های وسیعی از دریاچه ارومیه به کویر نمک تبدیل شده است.

طوفان های نمک بهره وری زمین های کشاورزی اطراف را کاهش داده درختان را خشک نموده و سلامتی مردم منطقه را به خطر انداخته و زندگی آبزیانی مانند میگوی آب نمک آرتمیا و بعضی از پرندگان مهاجر مانند پلیکان، فلامینگو و ... را در خطر قرار داده است.

عکاس: علی حامد حق دوست