گریه های هوشنگ مرادی کرمانی برای کیومرث پوراحمد - هنجس بلاگ

به گزارش ایسنا، حالا کیومرث پوراحمد که داستان قصه های مجید را در قاب تلویزیون به تصویر کشید از جهان رفته است.

فیلم اقتباسی از رمان و داستان الزاما رضایت نویسنده را در پی ندارد، حتی گاه مخاطبان رمان ها نیز سریال ها و فیلم ها برایشان راضی نماینده نیست و کتاب را بیشتر از فیلم و سریال دوست دارند، اما قصه های مجید ماجرای دیگری دارد؛ هم نویسنده اش از این اقتباس راضی بوده و به قول خودش کلامی پشت سر کارگردان نگفته و هم این سریال به جان مخاطب نشسته است.

در پی درگذشت کیومرث پوراحمد، کارگردان، با هوشنگ مرادی کرمانی، نویسنده، تماس می گیرم. او این خبر بد را از پیش شنیده و از صدایش به نظر می رسد حالش چندان خوب نیست، نفسی می کشم زیرا دیگر لازم نیست صغری و کبری بچینم تا خبر بد را بدهم. اما گریه و بغضش این حس را ایجاد می نماید که گپ و گفت را به بعد موکول کنم و به او می گویم در موقعیت دیگری با او تماس می گیرم، اما می خواهد حسش را بگوید؛ بگوید که پوراحمد آدم صادق و صمیمی ای بوده است. همواره مسرور بوده که مجید در قاب پوراحمد برای مخاطب زنده شده و ماجراجویی نموده است.

این نویسنده در گفت وگو با ایسنا که با بغض و گریه همراه است، درباره تجربه همکاری اش با کیومرث پوراحمد که حدود 11 قصه از قصه های مجید را به قاب تلویزیون آورده است، می گوید: پوراحمد شخصیت مجید و قصه های مجید را خورد، هضم کرد و بازتاب افکار و موقعیت های خود را به آن اضافه نمود و به تصویر کشید. او در خانواده ای شلوغ و در عین حال اهل هنر زندگی می کرد. او شخصیت مجید و بی بی را به گونه دیگری خلق نموده بود که حاصل خلاقیت و واقعیت فکری خود بود و در نهایت کار ماندگاری شد.

او ادامه می دهد: کارگردان های زیادی برای به تصویر کشیدن قصه های مجید سراغم آمدند، اما زمانی که پوراحمد و علاقه اش را به ساخت این داستان دیدم، تصمیم گرفتم کار را به او بسپارم. او واقعا شیفته قصه های مجید بود و به آن علاقه داشت. با همه دست اندازی های کسانی که مجید را دوست نداشتند و با توجه به بودجه اندکی که تلویزیون برای این سریال در نظر گرفته بود، پوراحمد سختی ها را تحمل کرد و سریالی ساخت که هرکسی با هر تفکر و عقیده ای آن را دوست داشت، من هم دوستش داشتم. همواره مسرور هستم و حالا باید بگویم بودم که او این کار را انجام داد و قصه های مجید را به تصویر کشید و نسل های مختلف آن را دیدند تا از دیدنش لذت ببرند و در فکرشان به یادگار بماند.

مرادی کرمانی خاطرنشان می نماید: قصه های مجید همچنان سرافزار بود. مجید شانس آورد، من شانس آوردم، تلویزیون شانس آورد که چنین فرد ناب و درجه یکی سریالی را که پر از نکته های اخلاقی و آموزشی و پر از مهربانی و صداقت است، ساخت. این سریال حاصل زندگی و فکر پوراحمد بود که با مجید همراه شد. شاید هرکس دیگری این سریال را می ساخت، مجید چنین خوش شانس نمی بود.

او می گوید: کیومرث پوراحمد عین بچه ها بود، بچه ای بود که فقط بزرگ شده بود. او خلاقیت، صداقت و صمیمیت و حس کودکی داشت، مسرور بود اما گاهی تند و تلخ می شد و خیلی تلخ اما بچه ای ساده و صمیمی و مهربان بود و از هیچ کس کینه ای نداشت. خدا او را رحمت کند.

مرادی کرمانی تأکید می نماید: کیومرث پوراحمد برای ساخت فیلم قصه های مجید سختی های بسیار کشید و خودش و مادر مرحومش، پروین دخت (فاطمه) یزدانیان و کل خانواده اش، سهم مهمی در ساخت قصه های مجید داشتند. یکی از شانس های من همکاری با پوراحمد بود.

مرادی کرمانی که گریه هایش به هق هق تبدیل شده می گوید: بسیاری از کارگردان ها و نویسنده هایی که با هم همکاری را آغاز می نمایند، بعد از مدتی با هم دشمنی می نمایند. خدا می داند من یک جمله حتی یک جمله علیه پوراحمد ننوشتم و نگفتم. او تنها کارگردان ایرانی است که سریالی ساخته و با نام نویسنده کار را آغاز نموده؛ از بس که مهربان و باگذشت بود.